معنی اشعار درس شکر نعمت

معنی اشعار درس شکر نعمت

معنی شعر درس شکر نعمت

معنی اشعار درس ادبیات

یکی از مشکلات دانش آموزان چه در کنکور و چه در حال تحصیل عدم آشنایی با معانی ابیات و اشعار کتابهای درسی فارسی می باشد و همیشه این مسئله می تواند باعث بروز مشکلاتی برای دانش آموزان و داوطلبان کنکور شود. ما از این به بعد قصد داریم معانی اشعار کتاب را برای افرادی که در این زمینه با مشکل مواجه هستند قرار دهیم. در پست امروز معنی شعر درس شکر نعمت را برای شما قرار داده ایم. امیدواریم که بتوانیم رضایت شما را جلب کرده باشیم.

معنی اشعار درس شکر نعمت

شعر: ز دست و زبان که برآید/کز عهده شکرش به در آید

معنی: هیچ کس قادر نیست که شکر نعمت های خداوند را آن طور که شایسته است به جای آورد

شعر: بنده همان به که ز تقصیر خویش / عذر به درگاه خدای آورد

ورنه سزاوار خداوندیش / کس نتواند که به جای آورد

معنی: همان بهتر است که بنده به خاطر کوتاهی در عبادت و شکر گذاری از درگاه خداوند طلب آمرزش و بخشایش کند وگرنه هیچ کس نمی تواند خداوند را آنگونه که شایسته است شکرگزاری و عبادت کند

شعر: ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند / تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری

همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار / شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری

معنی: تمام پدیدههای هستی در فعالیت و تکاپو هستند تا تو رزق و روزی خود را به دست آوری و در عین حال از یاد خدا غافل نباشی

همه ی پدیدههای هستی برای تو در تلاشاند و مطیع و فرمانبردار تو هستند، بنابراین از انصاف به دور است که مطیع – خداوند نباشی. (مفهوم : انسان باید همیشه به یاد خدا باشد و شرط بندگی و فرمانبری را به جای آورد)